Χαρτί Kraft (Kraft paper) είναι τύπος χαρτιού που παράγεται από τη φερώνυμη χημική μέθοδο πολτοποίησης του ξύλου. Η μέθοδος Kraft αποτελεί σήμερα την πιο διαδεδομένη μέθοδο παραγωγής χαρτοπολτού στον πλανήτη μας. Χρησιμοποιείται κυρίως ξύλο ελάτης, πεύκου, σημύδας και ερυθρελάτης.

Η μέθοδος περιλαμβάνει κατεργασία των ξυλοτεμαχιδίων με υδατικό διάλυμα καυστικού νατρίου και θειούχου νατρίου τα οποία «σπάνε» τους δεσμούς της λιγνίνης και «ελευθερώνουν» τις ίνες της κυτταρίνης. Η λέξη Kraft είναι γερμανική, συνώνυμη της λέξης «δύναμη». Η μέθοδος αυτή αναπτύχθηκε από τον ερευνητή Carl F. Dahl το 1879 και η πρώτη μονάδα χαρτοπολτού λειτούργησε στη Σουηδία το 1890 χρησιμοποιώντας αυτή την τεχνολογία.

Το βήμα-σταθμός στην εξέλιξη της μεθόδου υπήρξε η καινοτομία του Σουηδού Τόμλινσον (G.H. Tomlinson) στις αρχές τις δεκαετίας του ‘30 με την εφεύρεση του συνεχούς χωνευτηρίου πολτοποίησης. Αυτό επέτρεψε την ανάκτηση και επαναχρησιμοποίηση των ανόργανων χημικών της μεθόδου. Στα μέσα της δεκαετίας του ‘40, η μέθοδος Kraft κυριάρχησε σ’ όλες τις χώρες του κόσμου υποσκελίζοντας την έως τότε κυρίαρχη όξινη θειώδη μέθοδο.

Για την παραγωγή του χαρτιού κραφτ, ξυλοτεμαχίδια τροφοδοτούνται σε μεγάλα χωνευτήρια τα οποία αντέχουν σε υψηλές πιέσεις και έχουν δυνατότητα παραγωγής >1.000 τόνους πολτού την ημέρα. Η πολτοποίηση του ξύλου, δηλ. η μετατροπή του ξύλου σε πολτό (ίνες) διαρκεί μερικές ώρες (3-6 ώρες) σε θερμοκρασίες περίπου 130-180 βαθμούς Κελσίου. Ο παραγόμενος πολτός έχει μεγαλύτερο μήκος ινών και υψηλότερες μηχανικές αντοχές σε σύγκριση μ’ άλλες μεθόδους. Στη συνέχεια έπονται τα στάδια του καθαρισμού, της συμπύκνωσης, της λεύκανσης και τα βασικά στάδια παραγωγής του χαρτιού.